III. Quantumstatistische modellen

Fermi-gas

  • De thermodynamische grootheden van een Fermi-gas kunnen worden uitgedrukt in standaard functies die numeriek te berekenen zijn.
  • De toestandsvergelijking voor een ideaal gas is geldig voor fermionen, onafhankelijk van de spinfactor.

Uitdrukkingen voor gemiddelde deeltjesdichtheid n= N/V en energiedichtheid e= E/V van een Fermi-gas zijn gegeven in (2.14,15) (voor η=1 ) als functie van de temperatuur T en de chemische potentiaal μ . Analoog aan (2.17) definieert men voor een Fermi-gas de standaardfuncties:

2.20

f n (y):= y Γ(n) 0 dx x n1 e x 1+y e x = l=1 (1) l+1 y l l n
  • De reeksontwikkeling in het rechterlid convergeert voor alle y>0, n>0 . Het verband met (2.17) is f n (y)= g n (y) .
  • De lage-temperatuur eigenschappen van Fermi-gassen worden vaak uitgedrukt in de standaardfuncties F n (x):= f n+1 ( e x ) . Deze functies staan bekend als de Fermi-Dirac integralen.

Met de vervanging g n f n kunnen formules (2.18,19) voor de deeltjesdichtheid en de energiedichtheid worden overgenomen voor het Fermi-gas:

2.21

n(μ,T)=g λ T 3 f 3/2 (y)

2.22

e(T,μ)= 3 2 g λ T 3 T f 5/2 (y)= 3 2 nT f 5/2 (y) f 3/2 (y)

De toestandsvergelijking (2.16) is geldig voor een quantum-gas, onafhankelijk van de statistiek en de spinfactor:

2.23

P(T,μ)= 2 3 e(T,μ)=nT f 5/2 (y) f 3/2 (y)
  • Het quotiënt in (2.22,23) geeft de quantumcorrectie op de ideale gaswet ten gevolge van de Fermi-Dirac statistiek.